افزایش قیمت دلار شمشیر دولبه پوشاک کشور/ پنبه ۴۰ درصد گران‌تر از قیمت جهانی به تولیدکننده ایرانی می‌رسد

رویداد۲۴ بازار پوشاک با وجود تلاطماتی که در سال گذشته با آن مواجه بوده، اما اکنون در وضعیت بهتری به سر می‌برد و با کاهش ۳۸ درصدی واردات روبرو است. سعید جلالی قدیری دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران در این خصوص بیان کرد: سال گذشته در زمینه پوشاک با افزایش نرخ ارز مواجه بودیم که می‌توان گفت هم برای ما و هم برای تولیدکنندگان شمشیری دولبه بود، زیرا وقتی قیمت ارز بالا می‌رود قاعدتا نرخ تولیدات خارجی و از سمت دیگر قیمت مواد اولیه نیز افزایش پیدا می‌کند. در حال حاضر نیز دسترسی به مواد اولیه مقداری ما را دچار مشکل کرده است.

وی درباره ممنوعیت واردات پوشاک اظهار کرد: اگرچه در گذشته بین ۲.۷ میلیارد دلار قاچاق پوشاک در کشور داشتیم و گمرگات رسمی کشور نیز رقمی بالغ بر ۶۰ میلیون دلار را اعلام کرده‌اند، اما از زمانی که واردات پوشاک از خرداد ماه سال گذشته ممنوع شد تاثیر روانی زیادی در بازار داشته است و به طور کلی می‌توان گفت افزایش نرخ ارز، ممنوعیت واردات پوشاک و نیز هماهنگی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز با نهاد‌های اجرایی در سال گذشته که تلاش بر مقابله با قاچاق پوشاک دارد همه در برخورد با یکدیگر روندی را به وجود آورده که تولیدات داخلی افزایش پیدا کرده است و برند‌های داخلی توانسته‌اند با محصولات با کیفیت و قیمت مناسبی که تولید می‌کنند بخشی از بازار را در اختیار بگیرند.

جلالی قدیری افزود: البته این حرکت به وجود آمده نیاز به تداوم دارد و باید مواد اولیه و نقدینگی مورد نیاز تولیدکنندگان را تامین کنیم و مبارزه با قاچاق پوشاک در سطح عرضه و همچنین در مبادی ورودی را جدی بگیریم، وجود این موارد مجموعه‌ای است که باعث رونق تولید و مبارزه با قاچاق پوشاک در مراکز عرضه کالا می‌شود که اکنون نیز بیشترین میزان قاچاق را در کشور دارد و اگر این دو بال یعنی حمایت از تولید و مبارزه قاطع با قاچاق پوشاک همزمان پیش برود هم به نفع تولیدکنندگان داخلی و هم مصرف‌کنندگان خواهد بود.

وی افزود: سال گذشته با بالا رفتن نرخ ارز در کوتاه مدت مردم بیشتر به تولید داخلی رو آورده‌اند، البته نباید فراموش کنیم که سال ۹۱ و ۹۲ نیز همین تجربه وجود داشته است و نرخ ارز حدود ۳ برابر شد، ولی هنگامی که نرخ ارز ما با نرخ دلار برابری کرد هجمه زیادی در ناحیه کالای خارجی به وجود آمد، زیرا ماهیت پوشاک به‌گونه‌ای است که قاچاق واردی آن به کشور اکثرا کالا‌های استوک است که اکنون نیز قیمت به صرفه‌ای دارد و وظیفه ما این است که این روند را کنترل کنیم.

صادرات، بازار جذابی پیدا کرده است

دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران در رابطه با صادرات پوشاک در کشور نیز اظهار کرد: به دلیل اینکه نرخ ارز در کشور سال‌ها به صورت مصنوعی نگه داشته شده بود صادرات پوشاک کم است، یعنی صادرات ما در سال ۹۶-۹۵ و ۹۷ چیزی بین ۵۰ تا ۷۰ میلیون دلار بوده و اکنون نیز عمده بازار‌های صادراتی ما به جهت اینکه تحریم هستیم و مبادلات مالی خیلی درست انجام نمی‌گیرد عمدتا با کشور‌های همسایه مثل عراق، افغانستان، کشور‌های CIS و کشور‌های خلیج است.

وی افزود: با این وجود اکنون صادرات بازار جذابی پیدا کرده است، زیرا قیمت‌های ما نسبت به بازار‌های جهانی قیمت‌های مناسبی دارد و از کیفیت خوبی برخوردار است، در نتیجه صادرات در حال افزایش است و با تمهیداتی که دولت در جهت بازاریابی، توسعه مراکز فروش و حمایت‌های ضمانتی در بازگشت پول در صنعت پوشاک خواهد اندیشید می‌توانیم پیشرفتی جهش‌وار داشته باشیم.

پنبه ۳۰ تا ۴۰ درصد گران‌تر از قیمت جهانی به دست تولیدکننده می‌رسد

جلالی قدیری درباره وضعیت بازار پوشاک اذعان کرد: بازار پوشاک با توجه به دلایلی که ذکر شد و افزایش تولیدات داخلی وضعیت بهتری دارد، ولی مشکل عمده‌ای که اکنون تولیدکنندگان پوشاک و صنایع نساجی دارند کمبود شدید مواد اولیه است. مواد اولیه اکنون خیلی سخت تامین می‌شود. ما کشوری هستیم که در حوزه الیاف طبیعی مثل پنبه بیش از نیمی از نیاز خود را از کشور‌های خارجی تامین می‌کنیم، در صورتی که پنبه عمده‌ترین کالای مورد استفاده در صنعت نساجی و پوشاک است، زیرا ایران کشور کم‌آبی است و تولید پنیه نیز کاهش پیدا کرده است.

وی افزود: بحث دوم الیاف مصنوعی است که از مشتقات نفتی محسوب می‌شود و نرخ‌های آن با نرخ‌های جهانی سازگاری دارد، در زمینه ماشین‌آلات نیز اکثر ماشین‌آلات خارجی است و تولید داخل ندارد.

دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران در پایان بیان کرد: با توجه به بالا رفتن نرخ ارز و به همان میزان کاهش نقدینگی در دسترس کارخانجات، تامین مواد اولیه مشکل‌ساز شده است و اگر در این زمینه دولت تمهیداتی بیاندیشد تولیدات با رونق بیش‌تری رو به رو خواهد بود، اکنون پنبه ۳۰ تا ۴۰ درصد گران‌تر از قیمت جهانی به دست تولیدکننده می‌رسد.