جوابیه سازمان نوسازی مدارس در پاسخ به گزارش رویداد ۲۴ از مدارس سیستان و بلوچستان

رویداد۲۴ متن جوابیه را به نقل از روابط عمومی سازمان نوسازی، توسعه و تجهی ز مدارس کشور به شرح زیر می خوانید:

 

سایت خبری رویداد ۲۴ در آستانه بازگشایی مدارس، از وضعیت فضا‌های آموزشی استان سیستان و بلوچستان گزارشی را ارائه کرده که در آن به نقل از "گرگیج نماینده شورای عالی استانها" آمار و اطلاعاتی ارائه شده است که نیاز به اصلاحات دارد. نویسنده محترم این گزارش که حتی به خود زحمت نداده است نام رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور را با یک سرچ ساده درست عنوان کند!، در این گزارش به مصاحبه‌های "مهراله رخشانی‌مهر" رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور اشاره کرده است که " تا پایان آبان ماه به غیر از استان سیستان و بلوچستان هیچ کلاس خشت و گلی نخواهیم داشت. " این در حالیست که رئیس سازمان نوسازی مدارس کشور گفته است: جشن برچیدن مدارس خشتی و گلی کشور، پایان آبان ماه در سیستان و بلوچستان برگزار می‌شود و این بدان معناست که همزمان با حذف مدارس خشتی و گلی کشور، جشن ملی برچیدن این نوع مدارس، در این استان برگزار می‌شود.

همچنین در جایی دیگر به نقل از رئیس سازمان نوسازی مدارس کشور آمده است: " ۴۰۰ مدرسه خشت و گلی در کشور وجود دارد که نیمی از آن یعنی ۲۰۰ مدرسه خشت و گلی در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد. " باز هم اگر نویسنده گرانقدر این گزارش، بر اساس اصول خبری کمی "دقت" به خرج می‌داد به راحتی میتوانست دریابد که واحد "کلاس درس" با واحد "مدرسه" بسیار تفاوت دارد و وجود ۴۰۰ مدرسه خشتی و گلی را به جای ۴۰۰ کلاس درس به کار نمی‌برد؟!

موضوع دیگری که در این گزارش به آن اشاره شده است، غیراستاندارد بودن سیستم گرمایشی برخی مدارس این استان است که عنوان شده است؛ "سال گذشته ۳ دانش‌آموز دختر در اثر غیراستاندارد بودن وسایل گرمایشی در این استان جان خود را از دست دادند و مدارس فرسوده و غیراستاندارد یا مدارس خشت و گلی نیز همچنان در این استان به کار خود ادامه می‌دهند. " حال آنکه غیراستاندارد بودن سیستم گرمایشی یک مدرسه غیردولتی که حتی از اداره‌کل نوسازی مدارس و آموزش و پرورش استان مجوز نداشته است، با فرسوده بودن مدارس خشتی و گلی دو موضوع کاملاً متفاوت است و ربطی به هم ندارد! این در حالیست که سازمان نوسازی مدارس کشور تلاش نموده تا رشد قابل توجهی در اعتبارات ویژه استاندارد سازی سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی استان سیستان و بلوچستان نماید تا شاهد این چنین حوادثی در مدارس نباشیم، گواه رشد اعتبارات این استان در این زمینه، نمودار اعتباراتی است که سازمان برنامه و بودجه کشور طی سال‌های ۹۵، ۹۶، ۹۷ و ۹۸ به این سازمان تخصیص داده است و سهم استان در آن مشخص است:

همچنین در این گزارش به نقل از گرگیج نماینده استان سیستان و بلوچستان در شورای عالی استان‌ها نیز آمار و ارقامی ارائه شده است که ابتدا باید به این سوال پاسخ داده شود که این آمار اشتباهی که ایشان عنوان کرده‌اند چه منبعی دارد؟ آیا ایشان مسئولیتی در آموزش و پرورش یا نوسازی مدارس دارند که با این اطمینان اقدام به ارائه اعداد و ارقام می‌کنند؟ و یا اینکه زمانی به عنوان مسئول آموزش و پرورش شهر نگور بودن کافیست، برای اینکه امروز راجع به وضعیت فضا‌های آموزشی استان اظهار نظر کند؟!

گرگیج در بخشی از گفته هایش می‎‌گوید: " البته ما می‌دانستیم که چنین اقدامی (جمع‌آوری مدارس خشتی و گلی) طی ۲ ماه غیر ممکن است، زیرا از یک سو شناسایی این مدارس اقدامی زمان‌بر بوده و از سوی دیگر حتی اگر اعتبارات لازم نیز برای این اقدام وجود داشته باشد، نمی‌توان در عرض یکی دو ماه چنین پروژه بزرگی را در سطح استان اجرایی کرد. " حال آنکه باید به این بزرگوار عزیز که دغدغه محرومیت آموزشی استانش را دارد، خاطرنشان کرد که شناسایی مدارس برای سازمانی که خود متولی ساخت و نوسازی آن است، امری ساده و بدیهی است و اینکه اگر اعتقاد دارد نمی‌توان در عرض یکی دوماه چنین اقدام بزرگی را انجام داد، سری به مدارس خشتی و گلی استان زده و تبلور همت بلند، کار جهادی و شبانه‌روزی را از نزدیک ملاحظه فرمایند.

لازم به توضیح است، با توجه به اشرافیت مدیریت سازمان نوسازی مدارس کشورکه خود فرزند این استان است و به بضاعت زادگاهش بیش از هر کس دیگری اشرافیت دارد، با برنامه‌ریزی ویژه‌ای که در این سازمان صورت گرفته از توان سه استان بزرگ کشور (خراسان رضوی، فارس و تهران) به عنوان استان‌های معین مدد گرفته شده است تا در حذف کلاس‌های خشتی و گلی و جایگزینی مدارس مستحکم به کمک این بیایند.

همچنین در این خصوص خیرین مدرسه‌ساز پای کار آمدند و با امضا میثاق‌نامه پیمان بستند که دوشادوش دولت برای احداث مدارس مستحکم و استاندارد تمام تلاش خود را به کار ببندند. به طوریکه در جلسه شورای اداری استان که با حضور سرپرست سابق وزارت آموزش و پرورش، رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور، استاندار سیستان و بلوچستان و اعضای جامعه خیرین مدرسه‌ساز، احداث ۲۰۰ مدرسه طی پنج سال، در مناطقی که فاقد فضای آموزشی هستند توسط خیرین تعهد شد.

البته نباید نادیده گرفت که محرومیت همه‌جانبه سیستان و بلوچستان برکسی پوشیده نیست و برای محرومیت‌زدایی از فضا‌های آموزشی این استان؛ چهار سال است که" طرح ویژه ایجاد فضا‌های آموزشی " با تخصیص اعتبارات ویژه غیر از اعتبارات ملی و استانی، با جدیت از طرف سازمان نوسازی مدارس کشور پیگیری می‌شود و طی دو سال اخیر روند رو به رشدی داشته است و علاوه برآن اعتبارات این استان در تمام طرح‌های ملی طی سال‌های ۹۵، ۹۶، ۹۷ و ۹۸ رشد ویژه‌ای داشته است که نمودار زیر مقایسه سهم استان را کاملا شفاف بیان می‌کند.

ذکر این نکته هم خالی از لطف نیست که بعضی از روستا‌ها منطقه بلوچستان طی سال‌های گذشته (شاید در هفت یا هشت سال اخیر) نسبت به جایگزینی مدارس خشتی وگلی اقدام شده است، اما به دلیل رشد جمعیت دانش آموزی و عدم تخریب مدرسه خشتی وگلی در منطقه در همان زمان، باعث شده که تحت عنوان مدارس خشتی و گلی قید گردد که پس از بررسی‌های لازم مشاهده شد که فقط دانش آموزان از مدرسه قدیمی به مدرسه جدید منتقل شده و مدرسه خشتی قدیمی تخریب نشده است.

این سازمان در راستای تلاش برای برچیدن مدارس خشتی وگلی تمام همت و عزم خود را برای اتمام کار در آخر آبان‌ماه سالجاری بکار برده است و قطعا با جدیت کامل پیگیر مراحل اجرایی پروژه‌هاست، بطوریکه تا کنون روند اجرائی این کار حدود ۸۵ درصد پیشرفت دارد. ولی ذکر این نکته بجاست که سازمان نوسازی مدارس کشور هم مانند سایر دستگاه‌های اجرایی بنا به دلائل مختلف از تاخیر در اتمام پروژه‌ها مستثنی نیست، ولی کماکان درصدد است که تعهدات آبان‌ماه سالجاری را در موعد مقرر به اتمام رسانده و تحویل آموزش و پرورش دهد.

در جای دیگری از این گزارش آمده است:

" نماینده مردم سیستان و بلوچستان در شورای عالی استان‌ها با تاکید بر اینکه در این استان ۴۲۰۰ کلاس درس نیاز به مقاوم سازی داشته و دانش‌آموزان این مدارس از ایمنی لازم برای حضور در این کلاس‌ها برخوردار نیستند، می‌افزاید: این استان نیازمند ساخت ۲۰ هزار کلاس درس است تا بتوان مدارس خشت و گلی، کپری، فاقد فضا و فرسوده را از سطح آن جمع‌آوری کرد. به بیان دیگر اگر این تعداد کلاس درس به استان اضافه شوند به میانگین فضای آموزشی کشوری که ۵.۵ متر مربع است نزدیک می‌شویم. "

اولاً باید به عرض برسانیم مفهوم "مقاوم‌سازی" با "تخریب و بازسازی" کاملاً متفاوت است و در نوشته بیان شده که ۴۲۰۰ کلاس درس نیاز به مقاوم‌سازی دارند و این در حالیست که طبق آمار "مندرج در قانون "تعداد کلاس‌های درس نیازمند مقاوم‌سازی، ۸۹۵ مورد بوده است که صددرصد آن تا پایان سال ۹۷ انجام شده است.

و، اما در مورد اعتبارات ملی استان سیستان و بلوچستان که سال ۹۷ نسبت به سال ۹۶ حدود ۷۵ درصد رشد داشته است که نشان از عزم جدی و نگاه ویژه دولتمردان برای توسعه فضا‌های آموزشی و محرومیت‌زدایی آموزشی دارد و، اما این امر مسلم بر کسی پوشیده نیست که برای تحول در زمینه بازسازی و نوسازی فضا‌های آموزشی فرسوده نیازمند تخصیص اعتبارات ویژه و همت و همدلی خیرین و دولت است تا بتوان دست در دست هم فضا‌هایی ایمن و استاندارد برای آینده سازان این خطه از سرزمینمان فراهم نمائیم.

مندرج در قانون شروع نشده (باقیمانده) تحویلی از ابتدای طرح تا پایان سال ۱۳۹۷ نیمه تمام شروع نشده (باقیمانده)
تعداد کلاس‌های تخریب و بازسازی تعداد کلاس‌های اجراء مقاوم‌سازی تعداد کلاس‌های تخریب و بازسازی تعداد کلاس‌های اجراء مقاوم‌سازی درصد تعداد کلاس‌های تخریب و بازسازی درصد تعداد کلاس‌های اجراء مقاوم‌سازی درصد تعداد کلاس‌های تخریب و بازسازی درصد تعداد کلاس‌های اجراء مقاوم‌سازی درصد تعداد کلاس‌های تخریب و بازسازی درصد تعداد کلاس‌های اجراء مقاوم‌سازی

۸,۳۲۴، ۸۹۵، ۴,۲۵۷، ۰، ۴۹، ۱۰۰، ۰، ۰، ۵۱، ۰


اینکه در بخشی از صحبت‌های نماینده شورای عالی استان‌ها عنوان شده است که " مطالعات نشان می‌دهد که برای حل مشکل فضای آموزشی این استان به ۲ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز است. " باز هم آماری اشتباه است و باید بگوئیم برای رسیدن به سرانه فضای آموزشی استاندارد در این استان که بر اساس سند زیرنظام فضا، تجهیزات و فناوری، ۳۹/۸ مترمربع به ازای هر دانش‌آموز است؛ به حدود ۴۷۰۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز است که قطعاً این رقم با تخصیص بودجه‌های سنواتی تامین نمی‌شود.

در نهایت باید بگوئیم اینکه دغدغه رشد و توسعه مناطق محروم کشور را داشته باشیم بسیار ارزشمند است؛ اما اینکه خود به عنوان منتقد دلسوز راهکاری برای حل مسئله داشته باشیم و یا به سهم خود باری از دوش برداریم بسیار زیباتر خواهد بود نه اینکه با سیاه‌نمائی عملکرد و فعالیت‌های انجام شده و نادیده گرفتن تلاش‌های مسئولینی که با خلوص نیت، شبانه‌روز تلاش می‌کنند و انگیزه‌ای جز آبادانی میهن و به ویژه مناطق محروم ندارند، موجب ناامیدی آینده‌سازان و دلسردی دولتمردان باشیم، که قطعاً کمی دور از انصاف است. قضاوت با مخاطبان.