شواهدی از غیبت لاریجانی، قالیباف و حدادعادل در انتخابات مجلس/ شهردار پیشین تهران هنوز پاستور را می‌خواهد؟

---

حدادعادل و کنج دنج ادب و سیاست

خبر غیبت حدادعادل از کاندیداتوری انتخابات مجلس دهم را هم دو تن از چهره‌های اصولگرای نزدیک به او منتشر کردند. «مهدی چمران» سخنگوی جبهه مردمی نیرو‌های انقلاب و «پرویز سروری» عضو شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب از حاضر نشدن رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی در رقابت‌های انتخاباتی خبر دادند. حدادعادل هم مانند قالیباف تاکنون شخصا حضور یا عدم حضورش را در انتخابات تایید و تکذیب نکرده است، اما به نظر می‌رسد حدادعادل هم از نام‌های غایب در فهرست کاندیدا‌های انتخابات مجلس باشد. هنوز مشخص نیست که این خبر نیامدن ارتباطی با حاشیه‌های هفته گذشته پیرامون او و همسرش و مدرسه فرهنگ است یا نه، اما به نظر می‌رسد عدم حضور او هم موهبتی از جنس قالیباف باشد برای اصولگرایانی که به دنبال در انداختن طرحی نو در بهارستان یازدهم هستند. از منظر برخی برنامه‌ریزان این روز‌های اصولگرا برای اجرایی شدن چنین طرحی کنشگری متفاوت از حدادعادل نیاز است، از منظر حداد عادل هم شاید گوشه دنج فرهنگستان و مجمع تشخیص در برهه‌ای که معادله انتخابات مجهولات فراوان دارد؛ عقلانی‌تر باشد.

اصولگرای معتدلی که جایگزینی نخواهد داشت

سومین چهره شاخص اصولگرا که شواهد بر غیبت او تاکید دارند علی لاریجانی است. رئیس مجلسی که جنس سیاست ورزی و اصولگرایی او دستکم طی یک دهه گذشته با دو همفکر اشاره شده تفاوت‌های عمیق پیدا کرده و شاید همین تفاوت‌هاست که او را در چنان سیبل هدفی قرار داده است که حاضرند به گفته آیت الله «علی‌اکبر مسعودی خمینی» یک نفر را از آن سر دنیا برای نامزدی از قم بیاورند، اما از لاریجانی رزومه نخواهند.

اگر فرض را بر نیامدن دو چهره بالا قرار دهیم می‌توان گفت از طیف اصولگرایی قالیباف و حداد عادل در جریان اصولگرا کم نیستند که با کم و زیاد‌هایی می‌توانند در همان مسیر سیاست ورزی کنند، اما لاریجانی معتدلی که تندروی‌ها را در مجلس نهم برنتافت و در موضوع برجام در اردوگاه دولت ایستاد نه جبهه پایداری، چندان جانشین فکری در فهرست انتخاباتی آینده اصولگرا نخواهد داشت و چه بسا هدف از بی‌مهری‌ها به او که دلیل اعلام عدم کاندیداتوری اش هم شده همین باشد که در فهرست آینده یکدستی همان طرح نو اشاره شده را کسی بر هم نزند. شاید حضور در بهارستان تنها نقطه مشترک این روز‌های لاریجانی و قالیباف باشد، اما همان اندازه که شهردار پیشین تهران آن را در موضع گیری‌های خود بازتاب می‌دهد، ترجیح رئیس کنونی مجلس آرامش رسانه‌ای پیرامون فعالیت سیاسی خود است.

چه کسی می‌آید؟

با توصیفات فوق شاید مهم‌ترین سوالی که این روز‌ها می‌توان از اردوگاه اصولگرایی پرسید این است که چه کسی می‌آید؟ باز هم بر مبنای شواهد و شنیده‌ها شاید از آنان‌که آمدنشان با احتمال بسیاری قطعی شده یکی «سعید جلیلی» باشد، عضو تیم مذاکره کننده هسته‌ای ایران و کاندیدای پیشین انتخابات ریاست جمهوری. چهره‌ای که بیشتر اصولگرایان او را گزینه ایده آل خود برای سرلیستی می‌دانند خود تاکنون در این زمینه اظهارنظری نداشته است، اما آمدن او و نیامدن سه نفر اشاره شده می‌تواند بازی انتخاباتی مجلس را وارد فصل تازه‌ای کند فصلی که نه می‌توان آن را به نفع اصولگرایان دانست و نه به ضرر آن‌ها.