دلایلی که نشان می‌دهد برنی سندرز می‌تواند ترامپ را شکست دهد
شواهد نشان می‌دهد که سندرز در رأی گیری مردمی ملی در ایالت‌های منتخب میانه غربی که در سال ۲۰۱۶ هم آرا مناسبی داشت و شاید بتواند ترامپ را در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شکست دهد.
رویداد۲۴ استیو فیلیپس در نیویورک تایمز نوشت: نادیده گرفتن شانس برنی سندرز برای پیروزی در انتخابات نهایی یک اشتباه بزرگ است. بیشتر شواهد موجود نشان می‌دهد که آقای سندرز در رأی گیری مردمی ملی در ایالت‌های منتخب میانه غربی که در سال ۲۰۱۶ هم آرا مناسبی داشت، رئیس جمهور ترامپ را شکست می‌دهد. نکته امیدوارکننده برای او با تغییر در ترکیب جمعیت کشور است تا جایی که همین موضوع می‌تواند او را به عنوان یک دشمن سرسخت برای رئیس جمهور فعلی بدل کند.
تقریباً تمام داده‌های آماری کنونی نشان می‌دهد که آقای سندرز آراء ملی برای کاندید نهایی شدن را کسب کرده است. در جدیدترین نظرسنجی‌های ملی که شانس نامزد‌های حزب دموکرات را علیه آقای ترامپ بررسی می‌کند، سندرز در همه آن‌ها با اختلاف ۲ تا ۶ درصد ترامپ را شکست داده است. تقریباً یک سالی می‌شود که آقای سندرز در ۶۷ رای‌گیری از ۷۲ تا سر به سر در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شده است.
بیشتر بخوانید: صحنه‌هایی از "سه‌شنبه بزرگ"
البته نباید فراموش کرد که در سال ۲۰۱۶ نیز آرا هیلاری کیلینتون به لحاظ تعداد ۳ میلیون بیشتر از ترامپ بود، اما در نهایت ترامپ پیروز شد چرا که امتیاز الکترال بیشتری داشت. در نظرسنجی ایالت‌های محوری مثل میشیگان، ویسکانسین و پنسیلوانیا که امتیاز الکترال بالایی دارند اوضاع سندرز تا اینجا بهتر از ترامپ بوده است. در یک نظرسنجی که قدرت قابل توجه ترامپ را در ویسکانسین نشان می‌دهد، آقای سندرز باز هم بیشترین آرا را در بین دموکرات‌ها داشت.
علاوه بر داده‌های نظرسنجی در مورد نحوه عملکرد رای دهندگان در آینده، اکنون اطلاعات بسیار ارزنده‌ای از رفتار واقعی رای دهندگان در سه رقابت مقدماتی، در آیووا، نیوهمپشایر و نوادا به دست آمده است. تنها پیروزی سندرز در این ایالات مهم نبود، آنچه اهمیت داشت چگونگی پیروزی و اختلاف‌اش با سایر رقبا بود.
نظرسنجی و تحلیل‌های مربوط به این حوزه‌های انتخابیه نشان می‌دهد که آقای سندرز با برخی از بخش‌های نادیده گرفته شده جمعیت مثل جوانان و به ویژه لاتین تبار‌ها، ارتباط خیلی خوبی برقرار کرده است. او در هر سه ایالت، دو برابر بیشتر از نزدیکترین رقیب خود از رأی دهندگان زیر ۳۰ سال رای دریافت کرد. وی در نوادا حدود ۷۰ درصد آرا را در بین لاتین‌تبار‌ها به دست آورد.
این نقاط قوت خاص اهمیت به سزایی دارد چرا که ترکیب جمعیتی انتخابات در سال ۲۰۲۰ نسبت به سال ۲۰۱۶ بسیار متفاوت خواهد بود. براساس تحقیقات انجام شده انتخابات ۲۰۲۰ به لحاظ ترکیب نژادی رای دهندگان متنوع‌ترین انتخابات تاریخ آمریکا است، براساس برآورد‌ها رنگین‌پوستان یک سوم از همه رای دهنده‌های واجد شرایط را تشکیل می‌دهند که این رقم بالایی است. سهم رأی دهندگان واجد شرایط از نسل افراد ۱۸-۲۳ ساله در سال ۲۰۲۰ بیش از دو برابر بیشتر از سال ۲۰۱۶ یعنی ۱۰ درصد در مقابل ۴ درصد خواهد بود.
نکته قابل توجه این است که بخش‌های در حال گسترش جامعه بسیار مترقی و دموکراتیک‌تر از همتایان پیر و سفید پوست خود هستند. خانم کلینتون در میان رأی دهندگان زیر ۳۰ سال، ترامپ را تقریبا با ۲۰ امتیاز اختلاف شکست داد و شیب ضد جمهوری خواهی آن جمعیتیحتی در سال ۲۰۱۸ هنگامی که ۶۷ درصد از آن‌ها در کنگره به دموکرات‌ها رای دادند برجسته‌تر شد. در مورد لاتین تبار‌ها نیز تقریبا دو سوم آن جمعیت همواره به دموکرات‌ها رأی داده‌اند.
پیامد‌های این تحولات در ایالات خاص که در آن انتخابات اهمیت بیشتری دارد، قابل توجه‌تر است. در میشیگان و ویسکانسین که به ترتیب تقریباً ۱۱ هزار و ۲۲ هزار ۷۰۰ رأی در سال ۲۰۱۶ داشتند، حالا نزدیک به ۱ میلیون جوان رای اولی وجود دارد. فراتر از سه گانه ایالت‌های میانه غربی، انقلاب جمعیتی از پتانسیل تحول آمیزتری نیز برخوردار است. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۶ آقای ترامپ آریزونا را با ۹۱ هزار رای به دست آورد در حالی که از آن زمان تاکنون ۱۶۰ هزار لاتین در این ایالت ۱۸ ساله شده‌اند.
برای بهره برداری کامل از انرژی حاصل از انقلاب جمعیتی، آقای سندرز باید حمایت رای دهندگان آفریقایی-آمریکایی که چندان در سال ۲۰۱۶ به کلینتون اقبالی نشان ندادند، را کسب کند. حمایت جدی از وی در میان جوان‌های آفریقایی آمریکایی می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. علاوه بر آن بخش‌های خاص از قدرت آقای سندرز، همچنان برای جبران کمبود رأی دهندگان که در سال ۲۰۱۶ شکست باعث شکست کلینتون شد موقعیت خوبی دارد.
بخش عمده‌ای از نگرانی‌ها در مورد پیروزی سندرز ناشی از نتایج انتخابات ۲۰۱۸ کنگره است. در اکثریت قریب به اتفاق کرسی‌های کنگره که دموکرات‌ها در سال ۲۰۱۸ نمایندگان جمهوری خواه‌ها را شکست دادند، شور و اشتیاق و مشارکت زیاد رأی دهندگان دموکرات خود باعث اختلاف شد. در مجموع، افزایش مشارکت دموکرات‌ها به تنهایی کافی بود تا آن‌ها ۵ کرسی از ۴۱ کرسی که به دست آوردند را بدون هیچ رقابتی صاحب شوند.
اکنون نیز این فرصت برای دموکرات‌ها وجود دارد تا با جلب آرا جوانان و رنگین پوستان از رقابتی‌تر شدن انتخابات جلوگیری کرده و به راحتی دست بالا را داشته باشند. در سال ۲۰۱۸، دموکرات‌ها در هر دو منطقه جورجیا، فقط ۱.۰۰۰ رأی به دست آوردند، آن هم جایی مثل جورجیا که جمعیت قابل توجهی آفریقایی-آمریکایی دارد و منطقه ۲۳ سن آنتونیو که بیش از نیمی از آن‌ها لاتین تبار هستند.
شواهد نشان می‌دهد که نیازی به هشدار جدی به سندرز نیست، اگر می‌خواهید با یک آزمایش ساده شرایط را بسنجید، کافی است بپرسید چند نفر از کسانی که در سال ۲۰۱۶ به هیلاری کلینتون رأی دادند، امروز رأی خود را عوض کرده و حاضرند در برابر سندرز از ترامپ حمایت کنند؟ عقل سلیم حکم می‌کند که جواب ما به این پرسش تعداد بی نهایت اندکی باشد.
اگر اینگونه باشد، آقای ساندرز آرا لازم را به دست می‌آورد چرا که به غیر از آرا سال ۲۰۱۶ کلینتون خودش هم جایگاه بسیار بهتری در بین جوانان رای اولی و رنگین پوستان دارد. او به راحتی می‌تواند این شکاف آرا الکترال را ببندد و به سمت کاخ سفید حرکت کند.
تقریباً تمام داده‌های آماری کنونی نشان می‌دهد که آقای سندرز آراء ملی برای کاندید نهایی شدن را کسب کرده است. در جدیدترین نظرسنجی‌های ملی که شانس نامزد‌های حزب دموکرات را علیه آقای ترامپ بررسی می‌کند، سندرز در همه آن‌ها با اختلاف ۲ تا ۶ درصد ترامپ را شکست داده است. تقریباً یک سالی می‌شود که آقای سندرز در ۶۷ رای‌گیری از ۷۲ تا سر به سر در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شده است.
بیشتر بخوانید: صحنه‌هایی از "سه‌شنبه بزرگ"
البته نباید فراموش کرد که در سال ۲۰۱۶ نیز آرا هیلاری کیلینتون به لحاظ تعداد ۳ میلیون بیشتر از ترامپ بود، اما در نهایت ترامپ پیروز شد چرا که امتیاز الکترال بیشتری داشت. در نظرسنجی ایالت‌های محوری مثل میشیگان، ویسکانسین و پنسیلوانیا که امتیاز الکترال بالایی دارند اوضاع سندرز تا اینجا بهتر از ترامپ بوده است. در یک نظرسنجی که قدرت قابل توجه ترامپ را در ویسکانسین نشان می‌دهد، آقای سندرز باز هم بیشترین آرا را در بین دموکرات‌ها داشت.
علاوه بر داده‌های نظرسنجی در مورد نحوه عملکرد رای دهندگان در آینده، اکنون اطلاعات بسیار ارزنده‌ای از رفتار واقعی رای دهندگان در سه رقابت مقدماتی، در آیووا، نیوهمپشایر و نوادا به دست آمده است. تنها پیروزی سندرز در این ایالات مهم نبود، آنچه اهمیت داشت چگونگی پیروزی و اختلاف‌اش با سایر رقبا بود.
نظرسنجی و تحلیل‌های مربوط به این حوزه‌های انتخابیه نشان می‌دهد که آقای سندرز با برخی از بخش‌های نادیده گرفته شده جمعیت مثل جوانان و به ویژه لاتین تبار‌ها، ارتباط خیلی خوبی برقرار کرده است. او در هر سه ایالت، دو برابر بیشتر از نزدیکترین رقیب خود از رأی دهندگان زیر ۳۰ سال رای دریافت کرد. وی در نوادا حدود ۷۰ درصد آرا را در بین لاتین‌تبار‌ها به دست آورد.
این نقاط قوت خاص اهمیت به سزایی دارد چرا که ترکیب جمعیتی انتخابات در سال ۲۰۲۰ نسبت به سال ۲۰۱۶ بسیار متفاوت خواهد بود. براساس تحقیقات انجام شده انتخابات ۲۰۲۰ به لحاظ ترکیب نژادی رای دهندگان متنوع‌ترین انتخابات تاریخ آمریکا است، براساس برآورد‌ها رنگین‌پوستان یک سوم از همه رای دهنده‌های واجد شرایط را تشکیل می‌دهند که این رقم بالایی است. سهم رأی دهندگان واجد شرایط از نسل افراد ۱۸-۲۳ ساله در سال ۲۰۲۰ بیش از دو برابر بیشتر از سال ۲۰۱۶ یعنی ۱۰ درصد در مقابل ۴ درصد خواهد بود.
نکته قابل توجه این است که بخش‌های در حال گسترش جامعه بسیار مترقی و دموکراتیک‌تر از همتایان پیر و سفید پوست خود هستند. خانم کلینتون در میان رأی دهندگان زیر ۳۰ سال، ترامپ را تقریبا با ۲۰ امتیاز اختلاف شکست داد و شیب ضد جمهوری خواهی آن جمعیتیحتی در سال ۲۰۱۸ هنگامی که ۶۷ درصد از آن‌ها در کنگره به دموکرات‌ها رای دادند برجسته‌تر شد. در مورد لاتین تبار‌ها نیز تقریبا دو سوم آن جمعیت همواره به دموکرات‌ها رأی داده‌اند.
پیامد‌های این تحولات در ایالات خاص که در آن انتخابات اهمیت بیشتری دارد، قابل توجه‌تر است. در میشیگان و ویسکانسین که به ترتیب تقریباً ۱۱ هزار و ۲۲ هزار ۷۰۰ رأی در سال ۲۰۱۶ داشتند، حالا نزدیک به ۱ میلیون جوان رای اولی وجود دارد. فراتر از سه گانه ایالت‌های میانه غربی، انقلاب جمعیتی از پتانسیل تحول آمیزتری نیز برخوردار است. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۶ آقای ترامپ آریزونا را با ۹۱ هزار رای به دست آورد در حالی که از آن زمان تاکنون ۱۶۰ هزار لاتین در این ایالت ۱۸ ساله شده‌اند.
برای بهره برداری کامل از انرژی حاصل از انقلاب جمعیتی، آقای سندرز باید حمایت رای دهندگان آفریقایی-آمریکایی که چندان در سال ۲۰۱۶ به کلینتون اقبالی نشان ندادند، را کسب کند. حمایت جدی از وی در میان جوان‌های آفریقایی آمریکایی می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. علاوه بر آن بخش‌های خاص از قدرت آقای سندرز، همچنان برای جبران کمبود رأی دهندگان که در سال ۲۰۱۶ شکست باعث شکست کلینتون شد موقعیت خوبی دارد.
بخش عمده‌ای از نگرانی‌ها در مورد پیروزی سندرز ناشی از نتایج انتخابات ۲۰۱۸ کنگره است. در اکثریت قریب به اتفاق کرسی‌های کنگره که دموکرات‌ها در سال ۲۰۱۸ نمایندگان جمهوری خواه‌ها را شکست دادند، شور و اشتیاق و مشارکت زیاد رأی دهندگان دموکرات خود باعث اختلاف شد. در مجموع، افزایش مشارکت دموکرات‌ها به تنهایی کافی بود تا آن‌ها ۵ کرسی از ۴۱ کرسی که به دست آوردند را بدون هیچ رقابتی صاحب شوند.
اکنون نیز این فرصت برای دموکرات‌ها وجود دارد تا با جلب آرا جوانان و رنگین پوستان از رقابتی‌تر شدن انتخابات جلوگیری کرده و به راحتی دست بالا را داشته باشند. در سال ۲۰۱۸، دموکرات‌ها در هر دو منطقه جورجیا، فقط ۱.۰۰۰ رأی به دست آوردند، آن هم جایی مثل جورجیا که جمعیت قابل توجهی آفریقایی-آمریکایی دارد و منطقه ۲۳ سن آنتونیو که بیش از نیمی از آن‌ها لاتین تبار هستند.
شواهد نشان می‌دهد که نیازی به هشدار جدی به سندرز نیست، اگر می‌خواهید با یک آزمایش ساده شرایط را بسنجید، کافی است بپرسید چند نفر از کسانی که در سال ۲۰۱۶ به هیلاری کلینتون رأی دادند، امروز رأی خود را عوض کرده و حاضرند در برابر سندرز از ترامپ حمایت کنند؟ عقل سلیم حکم می‌کند که جواب ما به این پرسش تعداد بی نهایت اندکی باشد.
اگر اینگونه باشد، آقای ساندرز آرا لازم را به دست می‌آورد چرا که به غیر از آرا سال ۲۰۱۶ کلینتون خودش هم جایگاه بسیار بهتری در بین جوانان رای اولی و رنگین پوستان دارد. او به راحتی می‌تواند این شکاف آرا الکترال را ببندد و به سمت کاخ سفید حرکت کند.
منبع: انتخاب
خبر های مرتبط
باز جماعت اسقاط گرا حرف بیخود زد 
