رویداد۲۴ گزارش می‌دهد؛
انصراف برنی سندرز شرایط آمریکا را چگونه تغییر می‌دهد؟
برنی سندرز نامزد سوسیال دموکرات آمریکا از رقابت‌های انتخاباتی درون حزبی دموکرات‌ها از کاندیداتور کناره گیری کرده، اما بسیاری از تحلیلگران معتقدند راهی که او آغاز کرده مقدمه تغییرات بنیادین در سیاست و اقتصاد آمریکاست؛ اقتصادی که بر پایه حقوق ۳۰۰ برابری مدیران در برابر کارگران گذاشته شده و به گفته سندرز نه تنها اخلاقی نیست بلکه ناپایدار است.
رویداد۲۴ سارا ریاضی: برنی سندرز سناتور سوسیالیست آمریکایی، کمپین انتخاباتی‌اش را برای نامزدی حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا متوقف کرده، اما همچنان به عنوان نامزد در رقابت‌های درون‌حزبی می‌ماند. با توقف کمپین سندرز مسیر برای نامزدی جو بایدن معاون رئیس جمهور در دوران باراک اوباما، هموار شده است.
توقف کمپین انتخاباتی برنی سندرز در یک سخنرانی که اینترنتی و به طور زنده برای هوادارانش پخش شد، مطر شد و او گفت دوست داشتم می‌توانستم حامل خبر بهتری باشم، اما فکر کنم خودتان از واقعیت خبر دارید.
با وجود آن که برنی سندرز نتوانست در رقابت برای نامزدی حزب دموکرات پیروز شود، گفت خط سیاسی او و هوادارانش قدمی بزرگ در مسیر عدالت اقتصادی، اجتماعی و نژادی در آمریکا بوده است.
برنی سندرز که خود را یک سوسیالیست دموکرات می‌خواند، گفته جنبش ما نبرد ایدئولوژیک را برد و با وجود توقف کارزار، به نامزدی‌اش پایان نمی‌دهد و آن‌ها همچنان می‌توانند در ایالت‌های باقی‌مانده به او رای بدهند.
دونالد ترامپ دلیل کناره گیری سندرز را رقابت‌های الیزابت وارن با او در ایالت‌هایی خواند که می‌توانست رای سندرز را بالا ببرد. رییس جمهور آمریکا در پی اعلام کناره گیری سندرز در توییتر خود نوشت: دلیل خارج شدن برنی سندرز از انتخابات، حضور الیزابت وارن بود که آرایی که می‌توانست به او تعلق گیرد را خارج کرد.
بیشتر بخوانید: ترامپ پیروز انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا؟ / هدیه بزرگ دموکرات‌ها به ترامپ
بیشتر بخوانید: ترامپ پیروز انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا؟ / هدیه بزرگ دموکرات‌ها به ترامپ
جان کسدی روزنامه نگار نشریه نیویورکر کناره گیری سندرز را خبر ناراحت کننده‌ای خوانده، اما گفته راهی که او شروع کرد، تاریخ آمریکا را تغییر خواهد داد.
کار برنی سندرز رسما این هفته با کناره گیری او از انتخابات به پایان رسید. سندرز بعد از اینکه در انتخابات کنگره ۱۹۹۱ انتخاب شد به عنوان یک عضو سوسیالیست دموکرات مستقل وارد مجلس شد. او اولین سوسیالیستی بود که در دهه‌های گذشته پا به کپتول هیل گذاشته بود.
سندرز بیش از ۲۰ سال به عنوان یک شخصیت حاشیه‌ای به کار خود ادامه داد. اگرچه او به دموکرات‌ها نزدیک شد و حتی ریاست کمیته امور جانبازان جنگی را نیز برعهده گرفت، اما ایده‌های چپگرایانه (سوسیال دموکراسی) او همیشه او را از حزب دور کرده بود.
سندرز سال ۲۰۱۶ در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد و دیدیم که همه دموکرات‌ها پشت هیلاری کلینتون جمع شدند و سندرز چطور با معرفی خود به عنوان یک کاندیدای ضد ساختار پا به خلاء گذاشت. در ابتدا بسیاری از تحلیلگران سیاسی کمپین او را نادیده می‌گرفتند و معتقد بودند به هیچ جایی نمی‌رسد، اما این تحلیل‌ها نادیده گرفتن «تاریخ عینی» [و نه تاریخ بیولوژیک و ایده آلیستی] بود که کارل مارکس با اشاره به محیط اقتصاد و چگونگی تغییرات آن ترسیم کرده بود.
تا سال ۲۰۱۵ اقتصاد آمریکا سالم به نظر می‌رسید. ریکاوری بعد از رکود بزرگ ۲۰۰۷-۲۰۰۸ ادامه داشت و نرخ بیکاری به ۵.۵ درصد کاهش پیدا کرده بود، اما این آمار‌ها فریب دهنده بودند.
به گزارش رویداد۲۴ سندرز در آپریل ۲۰۱۵ در یک سخنرانی گفت: امروز به عقیده من این کشور دچار بحرانی بسیار جدی‌تر از هر زمان دیگری از زمان رکود بزرگ ۱۹۳۰ است. امروز در وضعیت تورمی کارگران ساعات بیشتری کار می‌کنند و حقوق کمتری نسبت به سال‌های پیش دریافت می‌کنند. این در حالی است که فناوری و بهره وری به طرز چشمگیری پیشرفت کرده است.
سندرز شاید باید از عبارت «حقوق راکد» به جای «حقوق کمتر» حرف می‌زد، اما نقطه نظر او درست بود. بین تابستان ۱۹۷۹ و تابستان ۲۰۱۵ بر اساس آمار‌های وزارت کار حقوق هفتگی میانگین برای کارگران آمریکایی ده دلار افزایش یافته بود. در همین دوره سود شرکت‌ها، قیمت سهام و عوایدی که به هیات مدیره شرکت‌ها تعلق گرفته سر به فلک گذاشت.
در ۱۹۸۰ بر اساس تحلیل‌های موسسه سیاست اقتصادی واشنگتن، مدیران عامل دست‌کم سی برابر بیشتر از کارگرانشان در آمد داشتند. در سال ۲۰۱۵ این نسبت به سیصد برابر افزایش یافت. نابرابری حقوق در این دوران بسیار بیشتر از ۱۹۳۰ است.
سندرز در سخنرانی اعلام کاندیداتوری خود در مجلس در سال ۲۰۱۵ گفته بود: «در تمام این کشور من با مردم حرف زده‌ام و سوال آن‌ها این است که چطور این اتفاق افتاد؟ اینکه من تولید بیشتری دارم، ساعت بیشتری کار می‌کنم، اما حقوق کمتری می‌گیرم؟ فرزندان ما نمی‌توانند هزینه دانشگاه را بپردازند. من به سختی از پس هزینه‌های در مانی برمی‌آیم! چطور این اتفاق افتاد؟ چطور ۹۹ درصد درآمد‌ها به جیب یک درصد از جمعیت می‌رود؟ چطور این یک درصد دهک بالای جامعه ثروتی بیشتر از کل ۹۹ درصد دهک‌های پایینی دارند؟ به نظرم این نوع از اقتصاد نه تنها غیر اخلاقی و اشتباه است بلکه ناپایدار است.»
در سال ۲۰۲۰ نیز سندرز همین رویکرد اقتصادی را تکرار کرد و حمایتش را از مراقبت‌های پزشکی برای همه، حذف بدهی دانشجویان و افزایش مالیات برای ثروتمندان اعلام کرد. اگرچه کمپین او در نهایت به پایان رسید، اما او و الیزابت وارن دستور کاری را مطرح کردند که در واقع بازتاب آن در مواضع اقتصادی جو بایدن دیده شد.
نامزد احتمالی دموکرات‌ها (بایدن) امروز از افزایش مالیات بر ثروتمندانی که در طول ده سال بیش از چهار هزار میلیارد دلار سرمایه جمع کرده‌اند، کاهش مالیات بر کم درآمد‌ها و کسانی که برای اولین بار خانه‌دار شده‌اند و تعیین حداقل حقوق ملی به اندازه ۱۵ دلار در ساعت و همچنین حذف بدهی دانشجویی برای افراد کم درآمد یا طبقه متوسط حرف می‌زند.
مطمئنا رویکرد دموکرات‌ها برای تساوی حقوق رویکردی حداقلی است، اما تاثیر فاجعه بار ویروس کرونا می‌تواند فشار‌ها را برای افزایش تعادل اقتصادی افزایش دهد.
در شرایطی که مدیران عامل بانک‌ها، صاحبان صندوق‌های پر ریسک و مدیران بخش خصوصی به ویلا‌های خود فرار کرده‌اند، کارمندان بخش توزیع مواد غذایی، رانندگان اتوبوس، پزشکان، پرستاران، کارگران پیک و مقامات بهداشت عمومی بر سر کارشان مانده و به قهرمان تبدیل شده‌اند. بدون مشارکت آن‌ها هیچ جامعه کارآمدی وجود نخواهد داشت.
به رسمیت شناختن این اصل که جامعه یک کل ارگانیک است و هر بخش آن برای کارکرد کل ارگان ضروری است می‌تواند بسیاری از تحلیل‌ها را تغییر دهد. این اصل مدت‌ها پایه و اساس سوسیالیسم و سوسیال دموکراسی بوده است.
سندرز این اصل همبستگی را مدت‌ها پیش یادآور شده بود. حتی با کناره گیری او از رقابت‌های انتخاباتی، «وضعیت‌ها و شرایطی» که او تعریف کرده نوعی دستور کار تساوی طلبانه‌ای را ارتقا داده است.
خبر های مرتبط
