سنگ ِ كهكشان منم

گردنِ  بلند آبشار تويي

چتر كهنه پدربزرگ منم

برف خوشنماي نقره بار تويي .

واگن سياه مانده از نبرد منم

ايستگاه اول بهار تويي .

در تو آسمان ، به خلوتي لطيف ، خفته است

از جواني بزرگ

يادگار تويي .

بوسه طلوع بر ستاره نگين

چشم هاي شالي زمردين

بازوي سپيد دختر برنجكار تويي .

من مسير ناگزير زنده رود

رود جاودان قندهار تويي .

ناخداي مغرب طلايي ام

تير قرمز قشنگ

جسته از سراب زنگبار تويي .

گيسوي نسيم ، در شب كريم

بذر مژده بر شيار سرزمين اشك ها

گنج قلعه طلسم

مزد انتظار تويي .