ماجرای ۱۱۵ روز اقامت اجباری ۴۸ ایرانی در اکوادور به دلیل شیوع ویروس کرونا

 

رویداد۲۴ «شهاب چراغی» طبیعت گرد و بلاگر سفری است که با شیوع ویروس کرونا در جهان، چندین ماه در هزاران کیلومتری کشور و در یکی از دوردست‌ترین نقاط جهان مجبور به اقامت اجباری شد. او برای مدت بیش از چهار ماه در قاره آمریکای لاتین، کشور اکوادور حبس شد و در نهایت ماجرای بازگشتش به وطن خواندنی است.

 

 

چراغی در گفت‌وگو با رویداد ۲۴ ماجرای ادامه حضور اجباری‌اش در شهر کیتو پایتخت اکوادور به دلیل شیوع ویروس کرونا و قرنطینه کامل این شهر و همچنین توقف پروازهای بین‌المللی و در نهایت بازگشت به ایران را شرح داده و می‌گوید: ماجرا از این قرار بود که ما از ابتدای سفر به قاره آمریکای لاتین، بلیط برگشت داشتیم و قرار بود با پروازی که اول از اکوادور به برزیل و بعد از طریق ترکیه به ایران می‌رفت به کشور برگردیم، اما با شیوع کرونا پرواز‌ها یکی پس از دیگری کنسل می‌شد.

 

او درباره آغاز قرنطینه در اکوادور گفت: اول قرنطینه تا ۲۷ فروردین و بعد تا سه خرداد و بعد سه تیر تمدید شد و در این فاصله یکی یکی ایرلاین‌ها پروازهایشان را عقب می‌انداختند. من هر بارامیدوار بودم دفعه بعدی بتوانیم پروازکنیم، اما این امید هرگز محقق نمی‌شد.

 

چراغی درباره مشکلات مالی و هزینه‌های اقامت اجباری در اکوادور گفت: البته شرایط من بحرانی نبود و می‌توانستم پول جور کنم، اما یک سری ایرانی در کیتو بودند که برای اقامت به اکوادور آمده بودند، ولی شرایط مالی شان به دلیل شیوع کرونا و تعطیلی کسب وکار‌ها بغرنج شده بود و می‌خواستند برگردند. این گروه حیلی جدی کار را از طریق سفارت پیگیری می‌کردند.

 

او به همکاری‌های سفارت ایران در اکوادور برای بازگشت ایرانیانی که به دلایل مختلف قصد بازگشت به کشور را داشتند اشاره کرد و گفت: سفارت از همان روز‌های ابتدایی همه راه‌ها را برای برگرداندن ایرانی‌ها به کشور امتحان کرد. هفته‌ای یک پرواز از کیتو به اسپانیا می‌رفت و به همین دلیل سفارت ایران در کیتو در ابتدا با سفارت اسپانیا صحبت کرد که برای ایرانی‌ها ویزای اسپانیا بگیرد و آن‌ها از طریق اسپانیا به ایران ترانزیت شوند، اما اسپانیا اعلام کرد که فعلا محدوده شینگن اجازه ورود هیچ یک از غیر اتباع را نمی‌دهد.

 

چراغی به راه‌های پر خطر دیگری که برای خروج از اکوادور طی کردند اشاره کرد و گفت: با خودمان فکر کردیم زمینی به کلمبیا برویم و از کلمبیا به ایران بیاییم، اما این کشور هم مرز‌های زمینی اش را به اکوادور بسته بود. به مرز زمینی پرو هم فکر کردیم امااین کشور هم مرزهایش را بسته بود و حتی اگر راه میداد باید دو هفته در آنجا قرنطینه می‌شدیم.

 

او درباره تلاش سفارت ایران در اکوادور برای یافتن راه حل گفت: آخرین گزینه این بود که ما با پرواز هواپیمایی ونزوئلاییایی کونویاسا که هفته‌ای دوبار به سمت ایران میرود و بار و محموله می‌برد به ایران برگردیم. اما این پرواز مسافری نبود و در نتیجه بلیطی نمیتوانستیم تهیه کنیم.

 

چراغی ادامه داد: سفارت ایران در اکوادور با سفارت ایران در ونزوئلا صحبت کرد و قرار شد برای ما یک هواپیما از اکوادور به ونزوئلا چارتر کرده و از ونزوئلا با پرواز کونویاسا به ایران برویم.

 

او گفت: در مجموع ۴۷ نفر بودیم که قصد بازگشت به کشور را داشتیم، اما به دلیل قیمت بالای بلیط هواپیمای دربستی، تعداد زیادی از ایرانی‌ها پشیمان شدند.

 

چراعی به چانه زنی کنسول ایران در کیتو برای پایین آوردن قیمت بلیط اشاره کرد و گفت: هزینه دربست هواپیمای اکوادوری تا ونزوئلا در ابتدا از ۷۰ هزار لار شروع شد و با چانه سفارت به ۳۳ هزار و ۶۰۰ دلار رسید. پرواز دومی که از ونزوئلا به ایران میرفت نیز قیمت را از ۱۲۰۰ دلار شروع کرد که به ۹۰۰ دلار رسید.

 

او با اشاره به تلاش‌های حسام الدین یاسینی کنسول سفارت ایران در کیتو برای بازگرداندن ایرانی‌ها به کشور گفت: سفارت همه جوره همکاری کرد و حتی قبل از پرواز قرار شد همه مسافران تست کرونا بدهند چرا که هر دو ایرلاین اکوادوری و ونزوئلاییایی گفته بود تا تست ندهیم سوار نمی‌کند. سفارت ایران هماهنگی‌های لازم را انجام داد و از ما در محل سفارت تست گرفتند.