کلاب هاوس، انتخابات ۱۴۰۰ و چند نکته/ چرا اصولگرایان به کلاب هاوس نمی‌آیند؟
رویداد۲۴ کمتر از یک ماه مانده به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، استقبال از شبکه اجتماعی کلاب هاوس همچنان رونق دارد و این شبکه نوظهور به بستر جدیدی از مناقشات سیاسی با حضور سیاستمداران، تحلیلگران، روزنامه‌نگاران و مردم عادی تبدیل شده است. شبکه اجتماعی شفاف، گفتگو محور و دوسویه که اصلاح طلبان از آن استقبال خوبی کردند و اصولگرایان از آن روی برگردانده‌اند.
تا به امروز اسحاق جهانگیری، علی لاریجانی، محمود احمدی نژاد، مصطفی تاجزاده، حسین دهقان، رستم قاسمی و علی مطهری به کلاب هاوس آمده و با حضور هزاران نفر به سوالات خبرنگاران پاسخ دادند. برخی مانند تاجزاده، علی لاریجانی و اسحاق جهانگیری به سوالات جدی و آنسوی خطوط قرمز خبرنگاران رسانه‌های داخلی و خارجی پاسخ دادند یا از این شبکه اجتماعی برای بیان ناگفته‌ها و پاسخ به شبهات و اتهاماتی که متوجه آنها است استفاده کردند؛ برخی دیگر مانند محمود احمدی نژاد، حسین دهقان و رستم قاسمی به کلاب هاوس آمدند تا خود را محک بزنند و برنامه‌هایشان را بگویند و کمی چهر‌ه‌شان را تلطیف کنند.
بیشتر بخوانید:۶ نکته درباره ثبت نام رئیسی در انتخابات ۱۴۰۰/ هرکس در انتخابات شکایتی دارد، به رئیسی مراجعه کند!
در این بین دسته سومی نیز قرار دارد. اصولگرایانی که اساسا اعتقادی به کارکرد رسانه آزاد، قرار گرفتن در معرض پرسش و پاسخ خبرنگارانی که از تیغ سانسور و محدودیت‌های آنها نگذشته است، ندارند. اما چرا؟
علی لاریجانی بار‌ها نسبت به عملکرد برادرش آملی لاریجانی و همینطور کارنامه‌اش در مجلس و صدا و سیما از سوی خبرنگاران داخلی و خارجی مورد سوال قرار گرفت و هر بار به آنها پاسخ داد. مصطفی تاجزاده با صراحت مواضع خود را در قبال مهمترین مسائل روز کشور از جمله حاکمیت و قانون اساسی بیان کرد. علی مطهری مواضعش درباره آزادی‌های اجتماعی و سیاست را در پاسخ به خبرنگاران بیان کرد. اما چرا افرادی، چون سعید جلیلی و ابراهیم رئیسی حاضر به ورود به کلاب هاوس و حضور بی سانسور و آزادانه در جمع خبرنگاران داخلی و خارجی و پاسخگویی به سوالات آنها نیستند. این افراد از تیغ عدم احراز صلاحیت شورای نگهبان نگرانند یا اساسا اعتقادی به پاسخگویی ندارند؟
اصولگرایان به دوپینگ سیاسی عادت کرده‌اند. همواره در چند دهه اخیر، این امدادهای ویژه در سایه فرایندهای غیردموکراتیک بود که به یاری آنها آمد تا در قدرت باقی بمانند. یک بار عدم مشارکت آنها را به بهارستان رساند و بار دیگر کمک و یاری شورای نگهبان پاستور را ازانشان کرد! محمدرضا خباز، نماینده سابق مجلس اخیرا با اشاره به این موضوع از اصولگرایان خواست دوپینگ سیاسی نکنند، وی در این باره گفت: دوپینگ سیاسی به معنای استفاده از ابزارهایی در عرصه انتخابات است که زیبنده نیست، کاری که آقایان در گذشته نیز انجام دادند. باید در عرصه رقابت دو تیم قوی وجود داشته باشد تا با بازی جوانمردانه مردم از حضور در انتخابات لذت ببرند و مشارکت داشته‌باشند.
مقاومت جناح راست در مقابل کلاب هاوس و حضور در فضای گفتگو و عدم حضور جدی آنها در این شبکه اجتماعی در حالی است که آنها با تمام توان در سایر شبکه‌های اجتماعی حضور دارند، اما اثری از آنها در کلاب هاوس نیست. کلاب هاوس برخلاف سایر شبکه‌های اجتماعی، فضای دوسویه، حقیقی و شفاف دارد و همه اعضای آن هویت روشنی دارند. عباس عبدی روزنامه‌نگار و پژوهشگر اجتماعی در این باره می‌گوید: ترس اصولگرایان از شبکه‌های اجتماعی دو چیز است. آزادی و وحدت عمومی و به حاشیه رفتن صداوسیما. منظور از آزادی نیز امکان بیان سخنان مسئولانه و قابل سنجش است. آزادی فحاشی و توهین و دروغ مسأله آنان نیست. چون این را دارند و در این زمینه دست بالا را نسبت به دیگران دارند.
در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، نامزدهای انتخابات تلاش می‌کنند تا با حضور در رسانه‌ها پیام خود را به رای دهندگان منتقل کنند. درباره اتهامات و شبهات پیرامون خود توضیح دهند و نسبت به عملکرد خود در گذشته پاسخگو باشند تا بتوانند بیش از پیش اعتماد و توجه رای دهندگان را نسبت به خود جلب کنند. دلیل عدم احساس نیاز بخشی از نامزدهای اصولگرا برای حضور در این فضا نیز روشن است. حمایت بی چون و چرا، جانبدارانه و تمام وقت رسانه ملی! و بخشی از حاکمیت و نهادهای نظامی از آنها موجب شده است که چنین نیازی از سوی این نامزدها احساس نشود. قرار گرفتن در فضای غیررقابتی با حداکثر امکانات، دایره امنی برای این نامزدها ایجاد کرده چنان که آنها اساسا تمایلی ندارند به خبرنگاران پاسخ دهند و درباره عملکردشان توضیح دهند و از ناحیه امن بدون چالش خود خارج شوند و اجازه دهند به عملکردشان نقد شود و خبرنگاران درباره نقاط کور کارنامه‌شان آنها را مورد پرسش قرار دهند.
کلاب هاوس پدیده مبارکی در آستانه انتخابات ۱۴۰۰ است که محک و آزمونی برای راستی آزمایی شعار‌ها و وعده‌های انتخاباتی کاندیدا‌ها محسوب می‌شود. امید که نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری از حضور در فضای برابر و شفاف برای پاسخگویی استقبال کنند که در غیر این صورت این گزاره مطرح است که در صورت پیروزی این نامزدها، دوران سخت و سیاهی پیش رو است. چرا که داوطلبی که امروز از پاسخ به خبرنگاران طفره می‌رود و حاضر به حضور در فضای رقابتی و قائل به پاسخگویی نیست چگونه در روز‌های دشوار ریاست جمهوری می‌خواهد به افکار عمومی پاسخ دهد؟
