گزارش تصویری از نمایش دال

رویداد۲۴-گزارش تصویری از نمایش تئاتر دال به نویسندگی و کارگردانی مسلم خراسانی
دال در سطح روایی خود داستان خانواده ای را بازگو می کند که درگیر مسائل روزمره و اجتماعی زندگی هستند. کنش نمایشی به گونه ای پیش میرود که در ظاهر همه چیز واقعگرایانه یا رئالیستی به نظر آید اما ابهامات و تناقضات درونی ای که در پرداخت موقعیت ها، کاراکترها و بافت نمایشی لحاظ شده است منطق واقعیت موجود را به چالش میکشد. و همین نقطه ی شروع شکل گیری شکاف میان ما و واقعیت موجود در این نمایش میشود.
ممکن است به این خاطر که نمایش دال در صحنه های آغازین خود به مسائل و مشکلات روزمره اجتماعی میپردازد و این مسائل را به گونه ای مطرح میکند که احتمال و امکان وقوع آنها در واقعیت وجود دارد یک اثر واقعگرایانه یا باصطلاح رئالیستی قلمداد شود. که البتهاین مشخصه با سبک بازی بازیگران نیز تشدید میشود.
حتی اگر چنین نگاهی صحیح انگاشته شود باید اذعان داشت، که دال نمایشی رئالیستی از نوع مرسوم و آشنای آن نیست.
به عنوان نمایشنامه نویس بنا به دلایل محتوایی و فرمیبسیار، موضوعاتی را که در صحنه های ابتدایی درام پی میریزم در ادامه دنبال نمیکنم و به ثمر نمیرسانم وموضوعات را ناتمام باقی میگذارم و به پاره ای ابهامات پیرامون کاراکترها جواب صریحی نمی دهم. این مشخصه ها دلایل مهمی هستند دال بر اینکه نمایش دال به گونه ای آگاهانه میخواهد از درامهای رئالیستی مرسوم فاصله بگیرد . انتخاب عنوان دال برای این نمایش نیز یکی از گامهای مهم در این راستاست.
دال به چه معناست ؟ یکی از حروف الفباست ؟ نام پرندهای است ؟ منظور دال بتنی است ؟ در این میان، تعداد اندکی هستند که عنوان نمایش را با دلالت و معنا مرتبط میدانند.
برای ادراک گرانی که با مفهوم دال نا آشنایند پرسش هایچندی مطرح خواهد شد و پاسخ به این پرسش ها و نتیجه گیری منسجم از رویداد ها در پایان نمایش همانگونه که در دیالوگ های بین دختر و پدر به گونه ای غیر مستقیم به آن اشاره میشود نیازمند گرفتن میانگین از رویداد های دو پرده ی نمایش است.
پدر: این کارنامه ات و بیار ببینم معدلت چنده ، ببینم اینها پولی میدن براش؟
دختر: باید وایسی ترم دوم هم تموم بشه.
پدر: همون ترم اول ات و بیار.
دختر: ترم اول تنها فایده نداره. باید صبر کنی ترم دوم هم بیاد بعد میانگین بگیری.
پدر: حالا کپی اش و بیار.
دختر: کپی اش برای چی اته؟
پدر: برا قبر پدرم.
در عین حال هدف خاص طراحی و کارگردانی این نمایشحرکت ظریف میان واقعگرایی و ناواقعگرایی به گونه ای است که تشخیص مرزهای میان این دو برای مخاطب چالش بر انگیز باشد. برای نمونه ما از گوشی تلفنی استفاده میکنیم که سیم آن قطع شده است. و هیچ ارتباط فیزیکی با هیچ منبعی در واقعیت ندارد. بازیگران حین صحبت با آن به هر سمتی میروند. تلفن را روی گوششان میگذارند و بدون گرفتن شماره مشغول مکالمه میشوند. این انتخاب میتواند یک قرارداد صحنه ای معمولی در تئاتر قلمداد شود. اما دقت نظر در گفتار آغازین نمایش « بین من و واقعیت همیشه یک شکاف عمیق وجود داشته، من تمام واقعیت رو میبینم، اما واقعیت هیچ وقت کامل نیست » میتواند معانی متفاوت تری را برای این نشانه به ارمغان آورد.
 
 
بازیگران
 
حامد جعفری کیا       شب بو طوفانی      دُنا تارفی       علی گلبن
کیانوش خان محمدی      فرهاد رادمان     علی شادکام       ریحان زنگنه     رضا اسماعیلی
 
عکاسان
حمید ترکمن   پیمان شجره
 
آهنگساز
هومن صالحی
 
طراح پوستر – ساخت تیزر
پیمان شجره
 
طراح گریم
شیما شامی